Onlar da uzaklardan bir hayale yürüdüler.
Eyüp Sultan dendi mekânlarına.

Kucaklamak istediler uçtan uca dünyayı.
Ulaşamadılar menzillerine.
Hayalleri ile birlikte burada kaldılar.

Eyüp’tü adı, sultan oldular gönüllerde.
İşte şu bulunduğumuz yerde.

Hayaldi yirmi yaşında bir çocuğu Fatih yapan.
Karada yüzmek de vardı denize ulaşmak için.
Sesler duyulmuyor o zamandan, kadırgalar çoktan çekilmiş.

Bilmediğim bir dünyada, şimdi haliç kıyısında.
Hayat gibi kıvrılarak akıp gidiyor vagonlar.
Sırtındaki bir dünya yükle her biri bir yerden.
Götürüyor bizi, bilinmeyen bir hızda bir bilinmeze.

Yeniden başlamak bir hayaldi.
Şimdi eski ağırlıklarla birlikte buradayız.