Notlar:

Çeçeli / Çiçili
Osmanlı Devleti'nin 28 Mart 1691 tarihinde Dulkadirli Türkmen oymaklarını Rakka Colab Nehri çevresine zorunlu iskâna tabi tuttuğu bilinmektedir. Bu oymaklar arasında Acurlu, Çepni, Kılıçlı, Kazlı, Tuğlı, Şeyhli, Elçi, Kubaş, Tahtalu ve Günce ile birlikte Çeçeli Oymağı da yer almaktadır.
Çeçeli Oymağı, Debs ve Atiyk Nehirleri arasına ve ayrıca Kabağılu Dokuzu ile Çeçililer Sincan şehri çevresine yerleştirilmiştir. Bunun yanı sıra Çeçe Bekirli, Çeçe Muradlı ve Çeçe Şefikli obaları Kubab Köyü ile Mercüdar Mezrası’na, Abalu veya Salahlı oymaklarından olan Çeçe Muzalu ise Yuğur Sinan Köyü ve Huveyse Mezrası’na iskân edilmiştir.
1691 yılında Rakka’dan kaçan Türkmenlerin bir kısmı; Afşar cemaatinden Bab-ı Altun, Çeçelü, Dokuz ve Silsipür gibi gruplar, Pazarcık Ovası, Kilis kuzeyi Soku Dağı ve Çobanoğlu Dağı eteğine göç etmişlerdir.
Tarihî Kayıtlar
Çeçeli Türkmenleri hakkında en kapsamlı bilgiler, Başbakanlık Arşiv Kayıtlarını kullanarak yapılan C. Türkay’ın araştırmalarında bulunmaktadır. Türkay’ın kayıtlarında Çeçeli (Cecelü) Türkmenlerinin Çorum, Rakka, Aksaray, Niğde, Adana, Halep, Sivas, Gülnar ve Kastamonu gibi pek çok bölgede yaşamış oldukları belirtilmektedir. Ayrıca 1540 tarihli bir başka kayıtta, Ceceli cemaatinin Halep Türkmenleri ve Yeni İl’den oluşan toplam 68 hane ve 16 mücavir nüfustan oluştuğu, Bozulus içinde bulunduğu yer alır. Bozulus’un dağılmasından sonra Dulkadir ve Yeni İl Türkmenleri içine karıştıkları anlaşılmaktadır.
Ek Yerleşimler
Suriye’nin Hama ve Humus çevresine 1691 yılında Abalu Oymağı’nın bir kısmı yerleştirilmiştir. Burak Köyü’ne yerleştirilen Evlad-ı Müşek Obası, toplamda 15 kişi ve 12 çift olarak iskân edilmiştir. Bunun yanı sıra Çeçe Muradlı, Çeçe Şefikli, Çeçe Bekirli ve Uşak Obaları; vergi bakımından 83 kişilik bir topluluk ve 29 çift ile Kubab Köyü ve Mercüdar Mezrası’na yerleştirilmiştir.
________________________________________
Bekirli / Bekirlü
Bekirli Cemaati, Türkmen-Yörük taifesindendir ve Bozulus Aşireti ile bağlantılıdır. Yerleşim alanları arasında Konya, Karaman, Kütahya, Zülkadriye (Maraş), Adana, Gülnar (İçel), İçel, Şumnu (Niğbolu), Marmara (Biga), Yüreğir (Adana) ve Boyabat (Kastamonu) bulunmaktadır. Günümüzde Bekirliler; Adana, Ceyhan’ın Cihanbekirli Köyü’nde, Çanakkale Biga Bekirli Köyü’nde ve Hatay İskenderun Kavaklıoluk Köyü’nde yaşamaktadır.
________________________________________
Bekirli Ailesinin Kökeni ve Kavaklıoluk Köyü
İsmail Koca, iki oğlu Bekir ve Hasan ile birlikte Kahramanmaraş Yenice Kale Köyü’nden ayrılarak, 18. yüzyılın ortalarında Hatay İskenderun Kavaklıoluk Köyü’ne yerleşmiştir. Köy, burada yapılan kavak ağacından oluklardan adını almıştır.
Bekir’den türeyenler, Denizciler Çamlık Mahallesi’nde soylarını sürdürmekte ve "Bekirceler Kabilesi" olarak bilinmektedir. Hasan’dan türeyenler ise Kavaklıoluk ve Denizciler Beldesi’nde yaşamaktadır. Hasan’ın soyundan gelenler arasında Karaçağıl Köyü’ne göç eden Sevinç ve Sevincek aileleri bulunmaktadır. Hasan’dan türeyen aileler, Eseler, Fakılar, Çoban Hasanlar, Haciler, Mahmutlar, Halilceler, Bıyıklı Fakılar ve Aliceoğulları olarak adlandırılmıştır.
Tarihî Nüfus Bilgileri
Bekirli Ailesinin bilinen en eski üyeleri arasında 1819 doğumlu Büyük Mustuk, 1826 doğumlu Ali Hoca Oğulları, Kara Memet (Sevinçlerin dedesi) ve Küçük Mustuk (Kır Hacı’nın babası) bulunmaktadır. İsmail Goca, Büyük Mustuk’un dedesi ve Kara Memet’in dedesinin babasıdır.