Not:
"Deprem ve Sarsılan Hayatım" hikayemden küçük bir kesit.
Bir iki saat sonra artçı sarsıntıların şiddeti azalmış, kendileri de sakinleşmişlerdi. Eşini engelli arabasına bindirdi. Oturma odasına götürdü. Pencerenin önündeki kanepeye yatırdı. Dışarıyı gözetlemeye başlamıştı. Apartmanın önünde yeğenini gördü ona seslendi.
- Bina nasıl? Yıkık çatlak var mı?
- Yok bir şey. İyi görünüyor.
Rahatlamıştı. Dışarı çıkmak istemiyordu. Mutfağa gitti. Ocağa baktı. Yanıyordu. Çay koydu. Dünden kalan biraz ekmek buldu. Kahvaltılıkları buzdolabından çıkarttı. Kahvaltı hazırladı. Tepsiye koyup oturma odasına götürdü.