Güneyde Aşiretler Oymaklar

XVIII yüzyıl başında Payas ile İskenderun arasında bulunan alanda yerleşik bir oymağa rastlanmıyor. Bir Tarihi Vesika da Abacılı adına 1690 yıllarında Payas ve Bilan ( Belen ) etrafındaBoz-Ulus'un , Bayad koluna tabi Tüfenk-Endaz Neferatı konar-göçer lere, ( Amanos Dağları ) üzerinde, rastlıyoruz. Bunlar kayıtlardan çıkardığımız kişilerin ataları olabilirler.

XVII.yüzyılın ikinci yarısında, Konya Larende ( Karaman ) den çıkıp, Boz-Ulus Türkmen 'lerinden Dulkadir Oğulları Beyleri tarafından yönetilmekte olan Maraş'a , oradanda XVIII.yüzyılın son çeyreğinde, Aşık Hasan ( Konyalı ) nın diliyle;

Çok güzelsin, gavur dağı.
Başın meltem duman şimdi.
Yaylaların gül,gülüstan.
Benim halim, duman şimdi.

dediği Abacılı'ya yerleşmeleri uzun bir zaman almıştır.

Osmanlı İdaresinin zorunlu iskan ile ilgili zorlayıcı tavrına karşı, "Türkmenlerin ötedenberi müracaat ettikleri kurtuluş yolu, iskan mıntıkalarını bırakıp tekrar gezginci hayata başlamaktı. İşte Cenup Anadolu ve Hatay Türkmenleri de 18. asır başlarında yer yer yeniden gezginci hayata başladılar."(1) tesbitine karşın bu cemaatin uzun yıllardan beri bu yörede yaşamış olduğu en azından 1780 yılından bugüne yaşayanların şeceresini bilmekteyiz.

1308 (1891) yılı Halep Vilayet Salnamesinde İskenderun Kazası Abacı Nahiyesi ve Meclisi:
1 Nahiye Müdürü, 3 Üye. olarak görülmekte.

Bugün Abacılı adıyla bir köy bulunmamasına rağmen, H.1321 ( 1903 ) tarihli Halep Vilayet Salnamesi nin 395. sahifesinde, İskenderun kazasının havi olduğu 13 köyden biri, Abacılı Uğurlu ve diğeride Abacılı Güzelli'dir. Ve bugün genel olarak bu yöreye ve insanlarına da Abacılı denmektedir.

1 - A.Faik Türkmen Mufassal Hatay Tarihi s.586.

Aile Ağaçları